Skuld
Eg bygde store lukkeslott
paa vaarljos von, at alt var godt
Ein daarleg draum eg tok til troyst,
at no var alle flokar loyst.
Ein dag eg faer meg sjolv aa sjaa,
eg var kje verd Guds himmel blaa.
Eg anda inn dei vonde eimar,
og hoyrer til i myrke heimar.
Mitt auga saart av ljose blindast,
eg vilde helst til berge bindast.
Aa, Sylvelin vaene,
liv vael, mi moy,
eg kan ikkje liva,
og slett ikkje doy.
Kom aldri um kvelden
og bank paa mi dor,
du finn her ein syndar,
storre en fyrr.
Dine fingrar er kvite,
di hand er rein
menmine er svarte
og fulle av mein.
Det ropar inn-i meg,
Gud veit kva det er:
dagen og soli
du er ikkje verd!
Writer/s: Henrik Lundsbakken, Jørn Øyhus
