Spoken bestaan niet
Nanananananananaaa
Nanananananananaaa
Mama, soms denk ik terug aan vroeger
aan de tijd van donkere nachten heel alleen.
Mama, ik was soms bang in het donker
dan sloeg jij je warme armen om me heen.
En als ik niet kon slapen tot midden in de nacht,
dan stond jij weer naast mijn bedje en fluisterde heel zacht:
Spoken bestaan niet maar engeltjes des te meer
En elke nacht dwaalt er een op je schoudertje neer.
Spoken bestaan niet maar engeltjes des te meer
En morgenavond is het engeltje er weer.
Mama, we zijn nu al wat ouder
en ik weet nu ook dat spoken niet bestaan.
Maar mama, ik zal het nooit vergeten
hoe je uren naast me bedje hebt gestaan.
Soms hoor ik mijn kleine jongen midden in de nacht
roepen naar zijn moeder dan fluister zij heel zacht
Spoken bestaan niet maar engeltjes des te meer
En elke nacht dwaalt er een op je schoudertje neer.
Spoken bestaan niet maar engeltjes des te meer
En morgenavond is het engeltje er weer.
De nacht is lang (de nacht is lang)
Maar wees niet bang (maar wees niet bang)
Ik blijf je engel, je hele leven lang
Spoken bestaan niet maar engeltjes des te meer
En elke nacht dwaalt er een op je schoudertje neer.
Spoken bestaan niet maar engeltjes des te meer
En morgenavond is het engeltje er weer.
En morgenavond is het engeltje er weer.
