Ta Wędrówka Nasza
Ta wędrówka nasza
Aż po życia kres
Co spotkasz to spotkasz
Nie ma stałych miejsc
Miasta nie twoje
Kraje nie twoje
Ani twój szum rzek
Jak ty żyje drzewo
I ptak żyje
Też tak samo
Jak ty żyje liść
Ty musisz wytrzymać
I ciągle i co dzień iść
Niezbadane losy
Lecz nie ślepy los
Milczenia jest więcej
Więc ty ucisz głos
Białe samotne
Żagle żeglują
Im wiadomy rejs
Jak niebieskie ciała
Na swych drogach
Lśnią i płyną
Rejs nie skończył się
Kotwicą jest niebo
I dobrze przeżyty dzień
Wędrowanie nasze
Nie donikąd bieg
Bo zawsze przed nami
Cel i drugi brzeg
Twarze dalekie
Tak jak planety
Nie brak dziwnych miejsc
Czy je zobaczymy
To zależy
Od wysiłku
Od bijących serc
Nie pustka kosmosu
Lecz serce co bije jest
