Tajemnica pamiętnika
Tajemnica pamiętnika nie wie o niej nikt
Tajemnica pamiętnika znasz ją tylko ty
Tajemnica pamiętnika nie wie o niej nikt
Tajemnica pamiętnika znasz ją tylko ty
Gdy wieczorem w sercu miasta gwar przestaje tętnić
Siadasz w oknie i zaczynasz pisać swój pamiętnik
Blady księżyc na stronicach światło swoje łamie
A nad tobą niebo płynie niebo jak atrament
Tajemnica pamiętnika nie wie o niej nikt
Tajemnica pamiętnika znasz ją tylko ty
Przebiegasz w myślach dzień i dobrych szukasz chwil
Do gwiazd uśmiechasz się gdy znajdziesz którąś z nich
A potem smutku mgła przesłania twoją twarz
Tęsknota jakiś żal o sobie daje znać
Od tak dawna już mieszkamy naprzeciwko siebie
Jestem w tobie zakochany chociaż o tym nie wiesz
Chciałbym poznać tajemnicę którą zna pamiętnik
Chciałbym wiedzieć o czym piszesz za kim ciągle tęsknisz
Tajemnica pamiętnika nie wie o niej nikt
Tajemnica pamiętnika znasz ją tylko ty
Tajemnica pamiętnika nie wie o niej nikt
Tajemnica pamiętnika znasz ją tylko ty
Tajemnica pamiętnika nie wie o niej nikt
Tajemnica pamiętnika znasz ją tylko ty
Tajemnica pamiętnika nie wie o niej nikt
Tajemnica pamiętnika znasz ją tylko ty
