Vaders en Zonen
Groter dan de bomen lijk ik als je naar me kijkt,
Vertel wat je kunt worden wat zo onbereikbaar lijkt,
En toch voelt het heel gewoon.
Sterker dan de golven breek ik overal doorheen,
Grenzenloos vertrouwen dat ook ieder antwoord weet,
Door de ogen van mijn zoon.
Als een kind sta jij hier verwonderd,
De vriend en de vader die ik ben voor jou,
Groter hoef ik niet te worden,
Ik wil nu weer elk moment klein zijn met jou.
Want als ik bij je ben dan zie ik dezelfde ogen,
Dat ik trots op je ben oh mezelf zo herken,
En het glas hef,
Op al je dromen,
Vaders en Zonen.
Er komt ooit een moment dat ik mijn eigen weg zal gaan,
En zonder vaders hand en op mijn eigen benen sta,
Want de wereld is zo groot.
Als een kind sta ik (jij) hier verwonderd,
Hoe het begon zo kwetsbaar en klein,
Met iedere stap wordt ik groter,
Ik hoop dat ik ook ooit een vader mag zijn.
Want als ik bij je ben dan zie ik dezelde ogen,
Weet dat ik trots op je ben en mezelf zo herken,
En het glas hef,
Op al je dromen.
Weet dat wanneer er een tijd zal komen dan ben je niet meer zo klein,
Al wat bestaat nooit verloren zal gaan,
Maar voortleeft in wat gaat komen.
Want als ik bij je ben dan zie ik dezelfde ogen,
Weet dat ik trots op je ben en mezelf zo herken,
En het glas hef ohoh,
Wanneer je me nodig hebt,
Weet dan dat ik je zal zien en zal horen,
Weet dat ik achter je sta nu en waar je ook gaat,
En het glas hef,
Op al je dromen.
Vaders en Zonen.
