Velperplein
We zijn al halverwege
Het stoplicht op groen, maar toch kijk je
links, rechts, wat zie je?
Helemaal niets.
Ik zie het Rembrandt Theater naderen.
Dit is mijn halte, hier stap ik uit.
Want alles wat je zegt heb ik al een keer eerder gehoord.
Niemand had het beter kunnen vertellen
maar toch, mij is het ontgaan.
Eerlijk? Ik had het zeker bij iemand anders
precies hetzelfde gedaan.
De cirkels herhalen
maar niet omdat ik dat wil.
Er is zo veel keuze
maar ik heb geen interesse.
Airborneplein is gepasseerd.
Dit is mijn halte, hier stap ik uit.
Want alles wat je zegt heb ik al een keer eerder gehoord.
Niemand zal het weten, hoe bezeten
na een maand of tien.
Eerlijk? Het maakt me niets meer uit.
Eerlijk? Ik heb het hier wel gezien.
Is dit het dan?
Is er dan niets meer over
van wat ik voelde al die tijd?
De liefde en de pijn.
Geef het terug!
Het is van mij en ik wil het.
Wat ben ik in godsnaam zonder
de liefde en de pijn.
Morgen zal ik snappen wat je bedoelde
met die cynische lach.
Jij zal geen stap verder zijn.
Ik heb nog de hele nacht.
