Wachtend In Het Uitzicht
Nog dagenlang zal zij tranen laten.
Het gegrien is van achter het bos te horen.
Het zout der tranen
te vinden in de kogelgaten.
Ontspring de dans van de confrontatie.
Nu zijn de woorden aan niemand besteed.
Waarom heb ik u nooit toegelaten
en waarom heb ik u verlaten?
In de nacht zullen mensen
verschrikt zoekgeraken.
En het immer trieste gekrijt
zal een ieder in haar slaap doen ontwaken.
Ontspring de dans van de conversatie.
Een brandend schip hulpeloos op zee.
Heb ik verzuimd te praten
en waarom heb ik u verlaten?
Als de zon weer boven komt schijnen
zal ik hier nog wachten in het uizicht
op de terugkeer van het daglicht.
Grievend in het dorpsgezicht.
Deins mee in de dans van reïncarnatie.
Ik wil weer een nacht kunnen slapen.
De vraag zal echter blijven:
Waarom heb ik u verlaten?
