Wkręceni nie ufaj mi
Rozszyfruj mnie zdemaskuj blef
Nie dowierzając unieś swą brew
Podejdź i sprawdź co w rękach mam
Zburz jednym ruchem jak domek z kart
Starasz się zasnąć
Zanim zrobi się znów jasno
Wciąż wierzysz że przejrzałaś mnie
A patrząc z bliska widzisz najmniej
Życie jest małą ściemniarą
Wróblicą wygą i cwaniarą
Plącze nam nogi i mówi idź!
Nie wierz nie ufaj mi
Życie jest małą ściemniarą
Francą, wróblicą cwaniarą
Plącze nam nogi i mówi idź
Wkręceni w zgubną nić
W zgubną nić
Wkręceni w zgubną nić
W zgubną nić
W zgubną nić
Padał deszcz tak jak dziś
Miałaś uchylone drzwi
Stałem w nich niczym pies
W zębach niosąc bukiet ściem
Zatrzasnęłaś je na klucz
Wystawiłaś mnie na bruk
Choć rację masz że nie znasz mnie
Jak mogłaś tak dać wkręcić się
Życie jest małą ściemniarą
Wróblicą wygą cwaniarą
Plącze nam nogi i mówi idź
Nie wierz nie ufaj mi
Życie jest małą ściemniarą
Francą wróblicą cwaniarą
Plącze nam nogi i mówi idź
Wkręceni w zgubną nić
Wkręceni
Wkręceni
Wkręceni
Życie jest małą ściemniarą
Wróblicą wygą cwaniarą
Plącze nam nogi i mówi idź
Nie wierz nie ufaj mi
Życie jest małą ściemniarą
Francą wróblicą cwaniarą
Plącze nam nogi i mówi idź
Wkręceni w zgubną nić
