
Yokluğun
Her gün kapımın önünden geçer bu trenler
Her bir vagonundan içime eker, yeni düşünceler
Bitme kaygıları, alışkanlık sancıları gibi nedenden
Birbirine çarpıp oluşturdu cümlelerim, koca ünlemler
Kötü rüyalar değil, yalnız avcılar değil, yalnızlıklarım değil
Yorgun bedenimden, her bir hevesimden, soluk gökyüzünden bile çok
Nolur anlayın beni, nolur anlayın beni böyle yaşanmaz biliyorum
Sonsuz denizlerden, kim bilir nelerden
Daha çok korkutur beni
Yokluğun, yokluğun, yokluğun
Üzer beni mahveder beni
İçime hapseder beni
Yokluğun, yokluğun, yokluğun
Üzer beni mahveder beni
İçime hapseder beni
Kötü rüyalar değil, yalnız avcılar değil, yalnızlıklarım değil
Yorgun bedenimden, her bir hevesimden, soluk gökyüzünden bile çok
Nolur anlayın beni, nolur anlayın beni böyle yaşanmaz biliyorum
Sonsuz denizlerden, kim bilir nelerden
Daha çok korkutur beni
Yokluğun, yokluğun, yokluğun
Üzer beni mahveder beni
İçime hapseder beni
Yokluğun, yokluğun, yokluğun
Üzer beni mahveder beni
İçime hapseder beni
Writer/s: Yunus Emre