
Zaman
Yine kalem elimde gün doğuyor
Yine gün doğuyor gözlerim yorgun
Bir dolu kağıt var yarısı yırtık
Bir dolu çıkmaz sonu karanlık
Bir dolu yol var sonu bataklık, sonu bataklık
Bile bile yürüdüm yok bir ışık
Gide gele gördüm yanlışı
Kalemi buldum derine daldım
Yarışmadım bile bile geride kaldım
Barıştım kendimle savaşmadım
Olur olmaz işlere bulaşmadım
Ben müzik yaptım hep müzik yaptım Rap
Bul beni bak yine çıkmazdayım, çıkmazdayım
Hangi yolu denesem yanlıştayım, yanlıştayım
Bir önemi yok artık soğuduysam
Kalp onulmaz ki kırdıysan
Geriye dönmek de zor gelir artık
Boş yere kendini yorduysan
Rüzgara kendini bıraktıysan
Vardığın yerden şikayet etme
Ahmaklık ve de aptallık bu
Sebebi sensin bu çıkmazların
Ah zaman (zaman) yavaş yavaş tükettin
Azaldı umutlarım (azaldı) direndim yok ki başka yolum
Yok (yok) sonu yok kendini kandırma
Yok, sonu yok bu çıkmazın
Ah zaman yavaş yavaş tükettin
Azaldı umutlarım direndim yok ki başka yolum
Yok, sonu yok kendini kandırma
Yok, sonu yok bu çıkmazın
Zamansız olur hep düşüşler üzülme kalk yerden
Dile kolay oysa hiç kolay değil
Başına gelmeden bilemezsin
İzleri kolayca silemezsin
Derinse yaralar hayat ismini karalar
Bir kere düşmeye gör
İyi gün dostları yanında mı
Bir kere düş ve de gör
Kaç kişi var, kaç kişi derdini anlar
Kaç kişi seninle ağlar
Kalbini dağlar vefasızlık
Hep aynı senaryo hep yalnızlık
Yalnızlık hep seninle
Kalabalık içinde ya da ıssız
Kaç kaçabilirsen git gide bilirsen
Bu ikilemleri ah bir yenebilsem
Bir bilebilsem meçhul zaman ne gösterecek, bilmiyorum
Dünde kalmış eski köhne anıların
Pes sesini mi dinliyorum, bilmiyorum
Zihnimde dönen dramatik bir filmi izliyorum sanki (sanki)
Bilmiyorum
Bu filmin sonunu bilmiyorum
Ah zaman (zaman) yavaş yavaş tükettin
Azaldı umutlarım (azaldı) direndim yok ki başka yolum
Yok (yok) sonu yok kendini kandırma
Yok, sonu yok bu çıkmazın
Ah zaman yavaş yavaş tükettin
Azaldı umutlarım direndim yok ki başka yolum
Yok, sonu yok kendini kandırma
Yok, sonu yok bu çıkmazın
Writer/s: Huseyin Kadir Ozer