Ze zullen weten
Opeens was er licht
had je benen, een stem, een gezicht
je gedachten, verhaal, een gedicht
liep je van amsterdam naar maastricht
Opeens was er doel
was er liefde, geluk en gevoel
soms de wind tegen, vol op je smoel
ach je begrijpt toch wel wat ik bedoel
Maar ze zullen weten, dat ik leefde
Nooit vergeten wie ik was
Ze zullen weten, dat ik leefde
Nooit vergeten wie ik was
Opeens was er drang
was er lef, was er durf, was er bang
was er voorgrond of toch het behang
was er eeuwigheid duurt niet zo lang
maar steeds was er sfeer en ik wilde erbij zijn meneer
van de eerste tot de allerlaatste keer
dus geproost op het leven meneer
Want ze zullen weten, dat ik leefde!
Nooit vergeten wie ik was!
Ze zullen weten, dat ik leefde!
Nooit vergeten wie ik was!
Het donker, het leven, de tragiek en de mop
De berg en zijn schaduw
de mens en de TOP
Ze zullen weten, dat ik leefde
Nooit vergeten
Ja ze zullen weten, dat ik leefde
Nooit vergeten wie ik was!
ze zullen weten, dat ik leefde
Nooit vergeten wie ik WAS!
