Zon
Ik stond vanmargen op, dat was een goed begin
want as ik niet wat opgestaon lag ik d'r now nog in.
Now vuul ik al ow warmte, want i'j bunt al veur mien op
en a'j vanaovend ondergaot, hol ik misschien pas op.
Ik zing al veur ow margen, voor de aovond en de nach
vandaag belaef ik dingen die ik gister niet zag.
Ik zing veur ow, ow, ow, ow, veur ow...
Ik zing veur ow, ow, ow, ow, veur ow...
Deur ow kom ik tot laeven, as ik deur ow straolen hen
vanzelf in beweging kom, iks pring, ik loop, ik ren.
Ow lich dat dut mien vulen, da'k een deel bun van de res
vuul mien niet meer of minder meer, ik voel mien opperbes.
Ik hoef niks meer te worden
nee, ik hoef niks meer te zun.
'k Hoef alleen nog maar te waezen
alleen nog maor tez un.
Ik zing veur ow, ow, ow, ow, veur ow...
A'j mien vanaovend achterlaot, kom i'j dan ok weer terug
beschien i'j mien dan margen weervanuut ow blauwe luch.
Hall i'j mien tot laeven weer vanuut een diepe nach
geef i'j mien dat betje met vanuut ow grote krach.
'k Zal zingen veur ow margen, voor de aovend en de nach
zingen veur 't laeven, veur weer een ni'je dag.
Ik zing veur ow, ow, ow, ow, veur ow...
Ik zing veur ow, ow, ow, ow, veur ow...
