De Eenzaamheid
Je ziet haar op een feest
Zij voert het hoogste woord
Ze lacht en drinkt teveel
En ze praat en praat maar door
Zij loopt alleen naar huis
In het ochtendlicht
Door een stille stad
En zoekt een evenwicht
Zij is een leeg perron
Zij is de laatste trein
Zij is het denken
Aan wat nooit zal zijn
Zij is de onrust in de ogen
Van iemand die het heeft gemaakt
Die door lakeien wordt bewonderd en zichzelf is kwijtgeraakt
De eenzaamheid
De eenzaamheid
Ze staat onzichtbaar voor jouw ogen
Ze raakt jou aan van tijd tot tijd
De eenzaamheid
Zij is een bedelaar
Die om een aalmoes vraagt
Zij is de noordenwind die door de vlakte jaagt
Zij kent de schaduwkant
Van wie de bloemen krijgt
Zij kent de binnenkant zij kent de kwetsbaarheid
Zij is het lege huis
Waar de wind door waait
Zij is de laatste man die op de barricade staat
Zij is de trage tijd
Die geen wonden heelt
Zij is de rijke vrouw die drinkt omdat ze zich verveelt
De eenzaamheid ...de eenzaamheid
Zij gaat onzichtbaar door de wereld
En zij raakt jou aan van tijd tot....tijd
De eenzaamheid
