Hogeduin
Daar ligt achter de duinen,
de stad waar ik begon
als groene bloementuinen
ligt Kennemerland in de zon.
De Bloemendaalse lanen,
de sloppen van de stad
waar ik een toekomst droomde
die ik 's morgens weer vergat.
Ik dwaalde in vele steden
in donkere stegen rond
op zoek naar wie ik liefhad
en die ik nimmer vond.
Waar ik ook ging ter jachte
op buit en nieuwe lust,
hier blijft zij altijd wachten
hier vind ik altijd rust.
De wind is opgestoken,
er komt een storm van zee
en weer blijft mij niets over
dan rusteloos en mee.
Zo ben ik ver van alles
vervreemd van wie ik had
en zal toch nooit vergeten:
de duinen en de stad.
Writer/s: Boudewijn de Groot / Lennaert Nijgh
