Trovapedia
Vota: +0


JOSEP MARIA CARANDELL


Fecha de nacimiento:
13 de febrero de 1934
Fecha de fallecimiento:
13 de agosto de 2003

Sumario
Trovapedia
Textos musicados de
Josep Maria Carandell
Cancioneros con canciones
de Josep Maria Carandell
Josep Maria Carandell i Robusté (Barcelona, 13 de febrero de 1934 - ibídem, 13 de agosto de 2003) fue un filósofo, periodista y escritor. Era hermano de Luis Carandell.


Biografía



Estudió filosofía en Barcelona, Hamburgo y Múnich, y residió un tiempo en Alemania, donde entró en contacto con las comunas K1 y K2, y Japón. Su obra se centró en temas de divulgación, culturales y sociológicos, especialmente sobre Alemania. Escribió poesía, así como diversos libros sobre Barcelona y Antoni Gaudí. En 1985 inició su obra novelística en catalán con Prínceps. También fue autor del libreto operístico Gaudí, con música de Joan Guinjoan, que se estrenó el 3 de noviembre de 2004 en el Gran Teatro del Liceo de Barcelona.

Ejerció de periodista en diversos medios, como La Vanguardia, Radio Nacional de España, Destino, El País, Ràdio Barcelona, Catalunya Ràdio o Tele/eXpres. También fue director literario de Seix Barral y comisario del Año Picasso por el Ayuntamiento de Barcelona. Fue profesor de literatura universal moderna, de historia de Barcelona y de literatura dramática en el Instituto del Teatro de Barcelona.


Obras



Poesía

  • Vísperas de San Juan. Sant Martí de Centelles: Víctor Pozanco Editor, 1978.

Canciones

  • La cançó de les balances, 1968
  • La fàbrica Paulac, 1969

Historias cortas

  • Historias informales. Barcelona: Lumen, 1973.

Novela

  • Prínceps. Barcelona: Laia, 1985.

Teatro

  • La cançó de les balances. Barcelona: Edebé, 1977.
  • Violeta. A les 20 hores, futbol. Barcelona: Edicions 62, 1980.

Guiones

  • El mestre. Televisión: TVE Cataluña, 1981.
  • La vela i el vent. Televisión: TVE Cataluña, 1982.
  • Gaudí (ópera), con música de Joan Guinjoan, Gran Teatro del Liceo de Barcelona.

Otros

  • Las comunas, alternativa a la familia, Barcelona, Tusquets, 1972.
  • Peter Weiss: poesía y verdad. Barcelona: Taurus, 1978.
  • Guía secreta de Barcelona, 1974.
  • Nueva guía secreta de Barcelona, 1982.
  • L'Eixample. Barcelona: HMB, 1982.
  • Mirades a la Plaça Reial. Barcelona: Cinc-Cents Cinc, 1983.
  • Guia. Portaferrissa. Cucurulla. Boters. Barcelona: 1985.
  • Salons de Barcelona. Barcelona: Lumen, 1986.
  • Diàlegs a Barcelona. Barcelona: Ajuntament, 1986.
  • La Rambla i els seus misteris. Barcelona: Nou Art Thor, 1986.
  • Josep Guinovart. Barcelona: Àmbit, 1988.
  • Tarragona. Barcelona: Lunwerg, 1989.
  • Sitges o la Celebració. Barcelona: Lunwerg, 1991.
  • El temple de la Sagrada Família. Sant Lluís: Triangle Postals, 1997.
  • Sitges, joia de la Mediterrània. Barcelona: Lundwerg Editors, 1998.
  • Park Güell: una utopia de Gaudí. Sant Lluís: Triangle Postals, 1999.
  • La pedrera. Una obra d'art total. Sant Lluís: Triangle Postals, 2002.
  • Palau de música catalana. Sant Lluís: Triangle Postals, 2003.
  • Gaudí herètic. Barcelona: Edicions del Centre de Lectura, 2006.
 El contenido de este artículo ha sido extraído total o parcialmente de la Wikipedia bajo licencia Creative Commons.







 
PUBLICIDAD
PUBLICIDAD

 

LO + EN CANCIONEROS.COM
PUBLICIDAD

 

HOY DESTACAMOS
En un concierto solidario

el 28/08/2025

Tres años después de su retiro oficial de los escenarios, el cantautor catalán Joan Manuel Serrat volverá a cantar en directo en una gala solidaria organizada por la Fundación Clarós, dedicada a brindar asistencia médica a niños con problemas de audición y malformaciones faciales. El evento tendrá lugar en el Teatre Principal de Maó, Menorca (Baleares).

HOY EN PORTADA
Novedad discográfica

por María Gracia Correa el 28/08/2025

El Covard (El cobarde) es el décimo disco publicado por el cantautor catalán Josep Andújar “Sé”. Incluye una habanera titulada Onades dins del cor (Olas en el corazón), escrita por el autor con música de Llorenç Fernández, canción que encarna la esencia de este nuevo trabajo realizado por un artista ligado a sus orígenes, al mar Mediterráneo, a la “Cançó de taverna” y marinera, a una cultura de tierra y mar que tras sus muchos años de oficio sigue aflorando en todas sus composiciones.

 



© 2025 CANCIONEROS.COM