Misschien wordt 't morgen beter
Ik kijk droevig om me heen.
Ik Zie vodden en ouwe flessen.
Excuseert u me? Ik ween.
Ja, ik huil een paar dikke tranen
en ik zing met benard gemoed.
Misschien wordt het morgen beter,
maar het wordt toch nooit goed.
Misschien wordt het morgen beter,
maar het wordt toch nooit goed
Want, burgers, het is een rotzooi
Van het einde tot tiet begin.
Of bent u vooruitstrevend?
Ha! Daar blijf ik bijna in.
Een merkwaardig soort illusie,
naar de afgrond coí¼te que coí¼te
en misschien wordt het morgen beter,
maar het wordt toch nooit goed.
en misschien wordt het morgen beter,
maar het wordt toch nooit goed.
De wereld is vol dingen
waar de mensen bang voor zijn.
De een kan niet tegen vrouwen
en de ander niet tegen wijn.
Eerlijk zullen we alles delen,
jij het zuur en ik het zoet,
en misschien wordt het morgen beter,
maar het wordt toch nooit goed.
en misschien wordt het morgen beter,
maar het wordt toch nooit goed.
Als ik ziek ben, bel ik de dokter
en dat vindt die man wel leuk.
Maar radio-actieve uitslag
en radio-actieve jeuk,
daar bestaan er geen pillen tegen
en het helpt niet wat je doet,
maar misschien wordt het morgen beter,
al wordt 't toch nooit goed.
maar misschien wordt het morgen beter,
al wordt 't toch nooit goed.
Onder ons gezegd, burgers,
de wereld is op en neer.
't Is een vreselijke bende,
vindt u ook niet, meneer?
Ik zie helemaal geen strand meer
tussen eb en tussen vloed,
maar misschien wordt het morgen beter,
al wordt 't toch nooit goed.
maar misschien wordt het morgen beter,
al wordt 't toch nooit goed.
Autor(es): Cornelis Vreeswijk