Bioło-Czorny


Ida do wsi tako jak żech jest, nie byda sie sztiglować
Nastow kawa, zistom podziel sie - muszymy se pogodać
O tym co uwarzysz, o tym, co uważosz

Majom nas za proste dziołchy - i może tak jest
Najpierw mosz mieć porobione, potem możesz se dychnąć
Takie życie na glanc

Twój chop idzie do roboty - może ostatni roz
Niy mosz czasu na głupoty - ino tulisz go

Bo żona do ślonzoka jest jak świycąco gwiozda
Cołki życie mu rozświytlo kożdy szlak
Choć tysiąc metrów pod ziemią - serce cołki czos na wiyrchu
Tako miłość jest silniejszo niż strach

Bioło - czorne barwy szczęścia
W naszych chałpach wzieny sie
Z prostej filozofii życia
Jedyne co pewne, to śmierć

Dzięki piykne za gościna, zaś żeś mi dodała sił
To niy kawa dobro była, ino do mie ty