De Spiegel
Ik was nog maar twee
en kreeg jou als cadootje
glanzend in papier,
wat zou het zijn!
ooohh, het was een spiegel!
Met krulletjes, zo schattig
Ik hing het aan de muur,
naast mijn nepjuwelen doos
Nooit was ik zo blij,
als met mijn eigen spiegel
ik vertelde haar alles,
als aan een vriendin
niet dat ze wat terug zei,
maar luisterde aandachtig
lieve kleine spiegel,
jij was mijn hartsvriendin
ik vond je toen nog lief,
toen in het begin
ik zag het wel, ik zie je wel,
wat deed jij, stomme spiegel
je lachte, ja je lachte, ha ha ha!
Ik zag het wel, ik zie je wel,
jaloerse domme spiegel
je lachte, ja je lacht
als ik niet kijk!
Saaie spiegel! Stomme spiegel!
Toen werd ik drie, vergeten was de spiegel
Ik vond mezelf wel knap ik was net vier
m'n nichtje leent de spiegel
toen ik al weer 5 was, ze gaf het mij terug
toen ik zes aan't vieren was
7 jaar:- oh ik haat je!
Verliefd met acht jaar?
9 jaar vergeet ik nooit:- oh, wat was ik lelijk!
vertrouw nooit op een spiegel,
ook al ben je tien!
Psstt, hmm, psstt, hhmm
Wat kijk je nou! Wat wil je nou?
Ben je jaloers misschien?!
Maar soms dan was het net als in het begin
weer even m'n hartsvriendin
Refrein(herhaal refrein)
Maar één ding wil nog zeggen
m'n kleine spiegel:
jij bent van glas,daar is niets aan te doen!
maar ik ik ben een meisje
en niet van glas m'n spiegel!
Dus wie lacht hier nu het laatst?
ha ha ha ha ha ha ha!
Domme spiegel! Ha ha ha!