Herkes Gibi
Bir sigara ver bana, anlatayım sana yalnızlığı
Bana bir umut ver ki göstereyim sana arsızlığı
Gel tekrar ve sonra git tekrar göster kansızlığı
Senin takvimine senin saatine işlemez ansızlığım
Kal sızımsın, git hıçkırığım ol, seç birini
Başkasının musluğunda yıka el kirini
Siktir git lan artık, üzgünüm net biriyim
Ona gittiğinden beri geçmiyo lan bad tribim
Sek içmişim terkedilişi ki fena vurmuş kafama
Saki olmuş sanki tutup veda sunmuş bana da
Ve daha da kurul rahata, sürçü lisanım affola
Bir anın mahfola, hani o selam durmuş sana ya
Hıh işte, seni benden alan o saniyeler
Aç açıktaymışsın sanki bende kavuşmuşsun afiyete
Şairliğime dil uzatabilirsin yetmediyse kafiyeler
Diyebilirsiniz hepiniz, bu şarkılar safi keder
Bir Barış Manço şarkısıydı unutamamaktan bahsediyodu
Bir akşam üzeriydi işte akrep yelkovanı az geçiyodu
Eskiden çok güzeldi, tüm acılarımı alt ediyodun
Ne oldu da şimdi onlarla raksediyosun
Neyse boşver, biz zaten buna ezelden alışığız
Bir ihanet, bir kalem, bir kağıt ve bir de ayışığı
Tavşan dağa küsmüş, dağda bir ağaca biz aslında barışığız demiş
Ağaç da haberi yok diye yaymış olanı bu yüzden karışığız
Ezelden ebede tanışığız, inkar etmen boşuna
Farkında mısın? bundan sonra yazacaklarım gitmicek hoşuna
Allah kurtarsın kardeş' dediler yalnızlık koğuşunda
Sağolun' dedikten sonra anladım şahit olamıcam güneşin doğuşuna
Sen konuşunca susardık dinlerdik tekmil alem
Biz yürürken dönüp bakamazdı cismine tek bir adem
Sevdirdin ümit verdin gittin artık çekil madem
Biz de acımıza bakalım ordan bi 35lik çek birader
Ya da sen de et virane beni de patlatıyım kaşını
Allahtan korktuğumdan arpacığın önüne koymadım başını
Zaman birimimdin, gittin, artık sormayın yaşımı
Beni böldün bin parçaya da bölmedin aşımı
Görmedin acımı, şaşıyla yattın şaşı kalktın
Ne acı, benim gözlerimle başkasına bakış attın
Yine seni buldu notalarımın atış hakkı
Bu bir savaştı, sınırlarına kurdum barış hattını
Danış aklım kalbime de tekrar ikileme düşelim
Kürdandan yollar yapalım ve yolun sonunda sürçelim
Ellerime bir buz sıkıştırdın, söndü güneşim
Hani hep soruyordum ya sana olur musun bir gün eşim
El cevap, elveda, eh vefa da yok oldu ne diyeyim
Eskaza bir gün çıkarsan karşıma yerin dibine gir
Anlam veremedim ki ben gidişine hiç
Bilmiyorum versem nolurdu acep ne değişirdi
Bir gündüz ki geceden daha karanlık
Bir yaşamak ki ölümden daha apansız
Bir sevgi ki nefretten daha aşağılık
Bir tepe ki bir çukurdan daha alçaktı
Anladın mı? hüsnütalil dahi seni güzellemez
Anladın mı? bu notalar bizi üzenlere
Anlamazsın, gözyaşlarımız görünmez gülenlere
Anlamadın, sen ki duygularını bir kenara dürenlerdensin
Autor(es): Enes Yilmaz