Rocznik 92
W moim roczniku ludzie przestali się cieszyć
Wielkie marzenia zostały zniszczone przez leki
Stan nieważkości niechcący stał się powszechnym darem
Legły nadzieje w gruzach i rozpłynęły się plany
Każdy z nas
Raz się w sobie kocha, raz się nienawidzi
Raz się sobą szczyci, raz się sobą brzydzi
Raz się w sobie kocha, raz się nienawidzi
Raz się sobą szczyci, raz się sobą brzydzi
W moim roczniku wszyscy przestali się kochać
Przepadł porządek, na resztę przyszła ochota
Stan zatrzymania zawsze od piątku aż do niedzieli
Potem na nowo choroby, samotność, żony i dzieci
Każdy z nas
Raz się w sobie kocha, raz się nienawidzi
Raz się sobą szczyci, raz się sobą brzydzi
Raz się w sobie kocha, raz się nienawidzi
Raz się sobą szczyci, raz się sobą brzydzi