Heimweh

Plüsch


i bi wit wäg vo mim vertroute ire riisegrosse stadt ufere schier ändlose strass wo mi niemer kennt ha mi scho lang nümm so alleini oder verlore gfüelt wi hie u loufe immer witer ohni zyl u i ha heimweh nach de bärge nach em schoggi und em wy nach de wälder nach de seeä u nach em schnee u i bi wit wäg vo deheime ire stadt woni nid wet si verlore i so vilne lüt woni nümm ma gseh da steit si plötzlech vor mer wi e ängel usem nüt u fragt mi ob i wüssi wos zum bahnhof geit si seit i ha ke luscht me ds bliibe i ghöre eifach nid da hi ha zwar alls probiert doch das isch eifach nüt für mi u i ha heimweh nach de bärge nach em schoggi und em wy
nach de wälder nach de seeä u nach em schnee u i bi wit wäg vo deheime ire stadt woni nid wet si verlore ganz aleini füehl i mi u i der nacht di vile liechter da chan i d stärne nüme gseh u sogar der mond schiint hi e andere ds si u i luege i iri ouge wo so klar si wine gletschersee u i bi froh das si genau so füehlt wi i u i ha heimweh nach de bärge nach em schoggi und em wy nach de wälder nach de seeä u nach em schnee un i bi wit wäg vo deheime ire stadt woni nid wet si u i gloube es geit o andere mängisch genau eso wi mir u i ha heimweh nach de bärge nach em schoggi und em wy u wott jetz zrugg a dä ort wo i deheime bi