Durma
Kırık kalpler yanyana gelse sondefa
Doyasıya anlatsam sana kendi derdimi
Durup da dinlesen bir of çekmeden usulca
Yanıp da kül olmadan bize kavuşsak
Sen yokken hep karanlık bir alemde yaşarım
Kendini tekrar eden dipsiz bir kuyu
Sonsuzluğun içinde yitik bir çocuk gibi
Çığlık çığlığa
Başa sarmak istemem
Yaşanan bed anları
Tek başına alemi hissetmen gerek
Gerçeği öğrenmenin acı bir tarafı var
Kendin olmak zorundasın
Durma, durma, durma devam et
Durma, durma, durma devam et
Sen yokken hep karanlık bir alemde yaşarım
Kendini tekrar eden dipsiz bir kuyu
Sonsuzluğun içinde yitik bir çocuk gibi
Çığlık çığlığa
Sen yokken hep karanlık bir alemde yaşarım
Kendini tekrar eden dipsiz bir kuyu
Sonsuzluğun içinde yitik bir çocuk gibi
Çığlık çığlığa
Başa sarmak istemem
Yaşanan bed anları
Tek başına alemi hissetmen gerek
Gerçeği öğrenmenin acı bir tarafı var
Kendin olmak zorundasın
Durma, durma, durma devam et
Durma, durma, durma devam et
Durma sen, durma, durma devam et
Writer/s: Umut Yenilmez