Maon
't is een onwaarschijnlijk mooie aovond van een warme zommerdag
't is helder en zo rí¶stig, an 't begin zo van de nach.
Toch now ik zo naor baoven kiek, is 't net of ik iets heur
now ik ow zo bi'j de sterren zie, heb ik 't eindelijk deur...
He maon, he maon, 't is goed da'j bunt blieven staon
want a'j was weggegaon, he maon, he maon...
't is 'n deuntjen dat ik jong al kende, omdat i'j dat veur mien zong
aover de wereld en de mensen, de sterrren en de zon.
En dat alles al beschreven steet, dus denk d'r altied an:
Dat wat er ok gebeuren geet, d'r blif een lempken an...
He maon, he maon, 't is goed da'j bunt blieven staon
want a'j was weggegaon, he maon, he maon...
he maon, he maon, a'j veurgoed was weggegaon
was 't lich bi'j ons uutgegaon, he maon he maon...
Wet inens now wa'j bedoelde toen i'j dat deuntjen zong
dat "geleuven" iets eenvoudigs is, veur old is en veur jong.
Want naos alles wat geschreven steed, ikd enk d'r altied an:
Hoe donker 't ok worden geet, d'r blif een lempken an..
He maon, he maon, 't is goed da'j bunt blieven staon
want a'j was weggegaon, he maon, he maon...
he maon, he maon, a'j veurgoed was weggegaon
was 't lich bi'j ons uutgegaon, he maon he maon...