Woorden Van Een Ander
Hee die woorden van een ander,
pas Als ze rusten in een melodie,
Als ze rusten in een lied,
Eerder zijn het niet mijn woorden,
Zijn het echt mijn woorden (zijn het echt mijn woorden niet)
In het huis waar ik ooit woonde,
Stonden ineens mn koffers klaar,
Ik kwam net binnen,
Iets te laat misschien,
Okee, veel te laat,
Maar pas de 4e keer dat jaar.
En op die nacht half januari,
Ze keek me aan, zei:
Snap je t nou? ,
Ik heb ze gepakt,
En vroeg verlegen,
Kwam het erg ongelegen,
Als ik nog even van het toilet gebruik maken zou.
[Refrein]
Ooit in een land waar ik doorheen reed,
Ben vaak gelukkig,alleen nooit lang
Naast me op de stoel de telefoon,
Was voor het tijdstip ongewoon,
En daar houd ik niet van, dan wordt ik bang.
ken ze wel ken de woorden
maar het is net alsof ik wordt verdoofd
iemand zei dat jij ons had verlaten
had het zelf niet in de gaten
maar heb ze tot jou lied dat is echt nooit gewoon
[Refrein]
pas als de rust echt is gekomen
En ik heb pen, papier en wijn,
Pas dan als ik ze heb vertaald,
mijn eigen volgorde bepaald,
Ben jij weg,of zal ik nooit meer bij mij zijn
[Refrein]
Het zijn misschien de juist woorden,
Maar waar zijn de akkoorden