'T ierste muilke
'T ierste muilke
't Ierste muilke Iech zaot get te drinke op 'n terras, 't waor 'nen aovend in mei.
Dao hí¶b iech, in e paar seconde, de leefde gevoonde.
Dao tí¶sse de lui zaog iech diech stoon, iech veulde mien hart sneller sloon.
Veer keke us aon en de lachdes nao miech, op slaag waor iech stapel op diech.
Refrein:
't Ierste muilke, dat gaofste mí¨t dien ouge.
'n Ougenblikske vaan leefde en gelí¶k.
Dat ierste muilke, de leechkes in dien ouge,
dao dink iech altied nog mí¨t leefde aon trí¶k.
't Kump in eus leve zoe aof en touw veur, daan steit d'n tied evekes stí¨l,
en veulste, al is 't mer eve, de zaolige zin vaan 't leve.
Es iemand diech raak deep in dien hart, daan maaktste opnui 'ne start.
Verleefheid betouvert de wereld veur diech, direk op 't ierste geziech