Lit ús dêrom drinke
Foar alles is in oere,
foar alles is in tiid.
Alles giet nei 't selde plak,
mei as sûnder striid.
Der is in tiid fan laitsjen
en dy tiid is samar om.
In tiid om te fergriemen.
Dy krijst nea wer werom.
Alles is sa brekber.
Alles ûnfolslein.
Tûzen wurden sprutsen
en dêr is neat mei sein.
Tútsje mei de mûle,
want leafde is as wyn.
Dyn treast en ek dyn pine,
der earne tusken yn.
Lûd balte de dwazen,
want har wierheid makket frij.
Mar wat al te maklik wûn is,
is like gau wer wei.
Lit ús dêrom drinke,
want de dei lûkt nei de jûn.
En de leafde wurdt grif earder,
as de wierheid fûn.
In libben sûnder wiisheid
is in libben sûnder ljocht.
In libben sûnder leafde
is in libben om e nocht.
Lit ús dêrom tinke,
no't it winter wurdt en kâld.
Lit ús dêrom drinke,
foar wat frede yn e wrâld.
Alles is sa brekber.
Alles ûnfolslein.
Tûzen wurden sprutsen
en dêr is neat mei sein.
Treastigje mei wurden,
kear de kâlde wyn.
Hoedzje ús foar fallen,
tsjin better witten yn.