No vull tornar al passat
Narrador:
Arribava tard a casa,
en teoria sons pares ja havien sopat.
Poc moviment i la casa, a fosques,
aparentava normalitat.
Però un soroll el va sobtar,
avançant pel passadís no volia recordar
aquells darrers anys d’intranquil·litat
que junt amb sa mare van haver de passar.
I trobar a son pare tirat a casa emborratxant-se,
i trobar a son pare cridant a sa mare sense cap motiu,
i trobar a son pare pegant a sa mare que tot ho calla,
i trobar a son pare esperant-lo a casa per desfogar-se.
Noi:
I és que no, no vull tornar al passat.
Narrador:
Amb la por al cos,
com una droga, l’odi avançava, silenciós.
I subjectant un tros d’hacer tremolós
es va plantar davant d’ells dos.
El panorama el va espantar,
sa mare ja no podia ni cridar.
Tenint-ho clar, al cor li va clavar
en nom de sa mare per així poder oblidar
que trobava a son pare tirat a casa emborratxant-se,
que trobava a son pare cridant a sa mare sense cap motiu,
que trobava a son pare pegant a sa mare que tot ho calla,
que trobava a son pare esperant-lo a casa per desfogar-se.
Noi:
I és que no, no vull tornar al passat.
Writer/s: Projecte 34