Yolun Sonunda
Yalnızlık
Boş duvardaki gölgeler gibi
Soğuk ve sakin sensizlik
Rüzgarda uçan yapraklar gibi
Derin ve mavi
Kimse bilmez, kimse görmez
Görmek istemez, senin gibi
Kimse duymaz, aldırmaz
Dönüp bakmaz, herkes gibi
Yolun sonunda hiç ışık yokken girdin dünyama
Yolun başında bir umut varken çıktın hayatımdan
Yorgun saatler
Geceyi örten karanlik gibi
Sevmeyince bomboş sokaklar
Canımı yakan sesler gibi
Dinleyince
Kimse bilmez, kimse görmez
Görmek istemez, senin gibi
Kimse duymaz, aldırmaz
Dönüp bakmaz, herkes gibi
Yolun sonunda hiç ışık yokken girdin dünyama
Yolun başında bir umut varken çıktın hayatımdan
Yolun sonunda hiç ışık yokken girdin dünyama
Yolun başında bir umut varken çıktın hayatımdan
Kimseyi sevmedim senin kadar şu hayatta
Ve kimseye güvenmedim senin kadar şu dünyada
Yolun sonunda hiç ışık yokken girdin dünyama
Yolun başında bir umut varken çıktın hayatımdan
Yolun sonunda hiç ışık yokken girdin dünyama
Yolun başında bir umut varken çıktın hayatımdan
Yalnızlık
Writer/s: Yasin Kayar